Adresi Belli Mektuplar - XIII

Aslında arkama bakmadan yürüyüp gitmeliyim bu şehirden..Ayak izlerimi silmeli rüzgar gizlerimi kaldırım taşlarına gömmeli sokaklar..Ne bir akşamcı kahvesine yolum düşmeli artık, ne deniz kenarında dalıp giden gözlerim olmalı zamana..

Bütün sözler bende kalmalı, ayaz gecelerde üryan üşümüşlüğüm, gözlerimi her kapatışımda sıcağına uyanan düşüm, gülüşüm..

Bir de utanışım, hani zamansız sıkılışım, aldanışım sana…

Kim bilir, çoktan vazgeçmişliğime yeniktin belki de..Yorgunluğuma tutsaklığın kadardı Aşk’ta özgürlüğün..Zirvesi dağ sınırların, ötesindeydi bilmediğin ülke..Maviye en yakın maviye en çıplak…

Kırık bir güvercin kanadında saklıydı sevda dediğin..Zamana meydan
okuyan gecikmişliğin, avuçlarımdan ha uçtu, ha uçacak..

Söylenecek ne kaldı ki daha..Aynı gökyüzüne bakıyoruz sonuçta..Ayrı mevsimlere sevdalı yüreğimizle..Senin göç mevsimin kanarken, benim kaç mevsimim yaralı bilsen..Hayat bu..

Bazen seçtiğimiz değil, geçtiğimiz bakışların sancısı saplanır sırtımıza..

Artık mola verdim sana gelen yollarda ki özlemlerime..Unutmak mümkün olsaydı eğer düşünmeden yapardım..Mümkün olsaydı gözlerini düşününce can havli bir iç sıkıntısında sigara yakmadan buluta bakmak..Bir rüzgar arsızca eserken kokuna öykünmeden saçının teline meyletmeden ağlamamak..Sensiz geçen kör olası bir hayata yeni baştan başlardım..

Neydi sevmek? Hatırladın mı? ..

Hani bir ana bin zamanı hiç düşünmeden değişmek..Öfkelenmek bazı, kaldırım taşına tükürmek, denize taş atmak, olmadık yerde belaya bulaşmak, polise sataşmak..Ne çıkar demek, pervasızca yürümek yürümek yürümek..Sevgi neydi iki gözüm..?

Senin için ölürüm demek..Ölümden geçmek, yaşamak inadına, insanca duygular için…Yaşarken en zorunu seçmek…Sessizce kapatmak gözlerini ve o uçsuz bucaksız maviden usulca vazgeçmek…

Bile bile yenilmek miydi sevgi?
Bazen sevdiğin için…O sevgi için gidebilmek…

Aslında arkama bakmadan yürüyüp gitmeliyim bu şehirden…

Ama bazen imkansızı seviyor insan..Bir olmaza muştulanıyor yürek dediğin..
Ağır aksak adımlarda elleri iki yana düşmüşlüğü adamın..Hep düne prangalı sabahlarda eğreti sancılara mahkum bir yarın..Söz yarım..Sus yarım..Ses yarım…Şiir yazmak, türkü söylemek..Efkar dumanında yastığa gömmek başını, duvarlara küfretmek..Ah canım..Ah iki gözüm..

Adam gibi sevmek iyi de, bu yürek yarım..

Söylenecek ne kaldı ki daha..Bir iç denizim ben kendi sularında kendiyle boğuşan..Sığ sularda yitirdim ayın yakamoz düşlerini..Şimdi en diplerde saklıdır sır dediğin..Maviye en derin..Maviye en tutsak…

Puslu bir hava..Bulutlar serseri…Ben serin sularda dümeni kırık bir gemi…Aysız gece..Hani diyorum sessizce kapatsam gözlerimi..Uyusam..Yağmur yağsa..Koynumda hüzün seli..Bir yerinden tutmalı hayatın..Yine de gülümsemeli..

Öpsem düşlerinden seni..Bana uyansan…Yorulsak…

Yine sana yenik, yine arsızım…Gitmelerin sorgusunda kararsızım..

İyi bak kendine..

Hoşça kal sızım..