Adresi Belli Mektuplar - X

Bir düş yangısına gözlerini kapattığın gece..Ne yangınlar taşır ülkemin şehirleri...Umut bizim..Umut hepimizin..Umut sustukça küllenen ateşidir
sesimizin..

Kavgası olan herkese........

I - Zor an…

Beynimin içinden kayıp giden bir şeyler var..Bir şehir yok oluyor say, bir fay hattı geçtiğini düşün, hani her sarsıntıda dağılır gülüşün…

Bir şeyler var kayıp giden, geri dönüşsüz, telafisiz zamanlara doğurgan.
Neden acı yok? ......Yoksa ondanda mı vazgeçtim? Maviden, umuttan, korkudan?

Sadece susmak istiyorum..Bir çığlık sızıyor göz kenarımdan, bir çocuk ağlaması, bir kadının davetkar dokunması ölüyor içimde..

İçim dışımdan daha kalabalık, daha yalnız bütün yalnızlıklardan, bütün çıkmaz
sokaklardan daha kapalı, daha soğuk bütün ayazlardan..

Sen içimde çoğaldıkça, ben azalıyorum…

Beynimin içinden kayıp giden bir şeyler var..Harf harf düşüyorum kağıdın ürkek beyazlığına..Gitmek oluyorum bazen, yol boyu ayak izlerim kalıyor geride, bazen sevişmek oluyorum, o yastığa düşen yorgunluğun, dudaklarında yarım kalan söz oluyorum, gözlerine doluyorum sonra, dalıp gittiğin yerde, bir “an” kadar küçülüyor asırlık umutlarım…Kayboluyorum..

Seni özlerken bazen..Bir dağ devriliyor üzerime sanki..Yoruluyorum…

İçim dışımdan daha zor, daha kavgacı öfkelerim, daha büyük kavgalarım, daha keskin daha can alıcı, daha korkusuz darbelerim..

Sadece susmak istiyorum…Bir mavi siliyorum içimde kırmızıya inat, en sevdiğim düşlerimi denize atıyorum, öfkeme seni katıyorum, sancıma seni, inancıma yenik düşürürken sensizliğimi…Boğuluyorum…

Bunun adı tükenmek..Sonun başladığı yer burası, yazarken atlanmış satır arası, hiç okumadığın bir söz belki, hiç tanımadığın bir yüz, kurak bir yaz,
silik bir yıldız, yada ne bileyim neyin açıklaması…Sonu yenilmek…

Biliyorum….

……………………………………..

II - Dayanmak…

Oğlum geldi bu gün..Gözlerime baktı sadece..Konuşmadan, öylece süzgün…

Baba neyin var dedi? sonra.. Sustum…

Başını okşadım sessizce, bir tebessüm kalmış cebimde onu da ona verdim…Çocuk işte, biraz oynadı, bir göz yaşına değişti sonra…Yeniden ister diye öyle korktum ki anlatamam…

Hiç kimse uğramıyor ne zamandan beri..Kapı çalınmıyor, telefon sanki
kapalı, posta kutusunda, arada bir gelen, elektrik-su faturası..Ya tadı yok
bu sigaranın ya benim ağzım bozuldu..Nihayet sokakta ki buzlar da çözüldü, içerde ki soğuk kırıldı biraz..Sokağa pek çıkmıyorum artık, konu komşu kendi halinde zaten..Ne arayan var ne soran, böylesi daha iyi eskisinden..

Nuri’nin ayyaşlığı canımı sıkmıyor artık, Osman efendinin zamlı tarifesini çoktan unuttuk, topal Hüseyin karısını hala dövüyor mu bilmem, yada bizim komşu kızı Şebnem, ucuza satıyor mu kendini…?

Duydum..Ali’nin yalanları hala çok para ediyormuş..Yakışmıyor ağzına Allah, din, iman..El altından soygun, el altından talan..Ne çok kızıyorum kendime bilsen..Hem ne çok…Üşüdükçe tenim, ateş basıyor yüreğimi inan…

Abdullah, hala ayrı karısından..Dinledi o it’in sözünü, boşadı..Sonra ağrına gitti, buralarda duramadı…Yollara vurmuş kendini şoför mü olmuş ne? Acaba diyorum, o da kendi ahmaklığını benim gibi soruyor mu kendine…

Yine okuldan haber göndermişler.. Veli toplantısı varmış..Bakalım bu sefer neyin parasını isteyecekler merak ettim…Üste başa zor yetiyor, yılda bir
kilo et boğazdan zor geçiyor, duramadım geçen gün, odanın içinde bağıra bağıra küfrettim…

Dayanmalı yine de…Bir yerinden tutunmalı hayata..Ne kavgalar geçirdik biz..Bu da geçer elbet…Hırsız olmadık ya hiç, namussuz yaşamadık ya, yalana öykünmedik, şerefsize baş kesip eğilmedik ya…Umut kesilmez Allah’tan dedik, sabra yaslandık..Yüreğimizde hep aynı dua…

…………………………………

III - Kavga...

Hiç vazgeçmedim özlemekten seni..Uzaklığın ne maviden kopardı yüreğimi, ne ay bakışlı gülüşünü unuttum..Sevdim işte..Öylesi yalın, öylesi sade, öylesi tek….

Hani bazen bilerek, belaya girer insan..Tek bir darbenin gücüyle sıyrılır bütün
korkulardan, aynı şeydir susmak, belki söylemek..Evet aynı şeydir yazmak ve
belki silmek…Aynı şeydir durmak, yürümek aynı şeydir…

Bitişir o kavşakta…Yaşamak ve ölmek….

Hiç vazgeçmedim dalkavuğa gem vurmaktan..Haine, soysuza, yalancıya ve
bir de, saltanat kapısında el açan dilenciye utan! ! ! diye haykırmaktan…Hani
diyorsun ya sen, “boş ver bunları..” Artık kendin için yaşa biraz da..

Ben artık değişemem..Vadesi doldu benim düşlerimin…Çoğunun ardından
artık koşsam da yetişemem..Eylül vakti gidenlere benziyor bir yanım…Hani
bir de kalıp susanlar var..Benim ki zor karar..Ne gidebildim, ne bir türlü kalıp
susmayı becerebildim..

Yani sen gibi biraz..Sana yakın..

Ne adam gibi vazgeçebildim senden..Ne tam sevebildim…

Kavga işte…Aşk gibi bir şey bu..Kavga dediğim onur..Biraz direnç birazı
gurur..Kavga işte, yenilmek var içinde, ölmek var, an gelir ya önce vurur
insan, ya sonra vurulur…Kavga işte, tek kalmak pahasına, terk edilmek
korkusuna satmaz inancını gülüm…Zamana sitemim benim..Geldiğimde
herkes gitmişti…Gittiğim zamana denk gelir dilimde saklı tuttuğum özgürlük
türkülerim…

Kavga işte..

Aşk deme bana sakın…

Hep yarım kalır benim öykülerim……………….