Adresi Belli Mektuplar - V

Uzak…..

Islak tuz tadında eriyor zaman..Senin gözlerinden ve benim yürek sancısı sözlerimden sızarak…Kalemin boğazına yapışan parmaklarım, soluksuz bırakırken harfleri,cümleleri,her saat ve her dakika sana öykünüyor tenim, yüreğim..Biraz daha yalnızlaşarak…

Yine bir avuç özlem koydum cebime..Serseri bulutlar dolaşırken üzerimde, yokluğuna inat, sigaramın tütününe sardığım hüzün..Bir de ne zaman dalıp gitse gözlerim, bir tokat gibi suratıma çarpan yüzün..Gülüşünü göz yaşıma katmasam, çoktan öldürürdü bu sevda beni..Yarama tuz diye kattım, bilesin..Bıçak yarası sözlerini….

Şimdi sessizce ayrılıyorum bu limandan.Kırdım pusulayı, uzak diyarların yolcusuyum.Ben ki bu kıyılarda çok oyalandım bilirim.Aşk’a geç kalanların en sonuncusuyum.Tayfa dediğin, karaya vurmaz duygularını..Yakmaz gemisini..
Biliriz elbet bir gün…Yeri geldiği zaman, konuşmasını, söylemesini…

Şimdilik uzak yalnızlıkların sus’uyum….

…………..

Yağmur…..

“Sevda mı bu? Özlemek mi yoksa? Kırgın bakışlarımda dalıp gidişimsin..
Sen çoğaldıkça azalan sesim.Bir de soluksuz kalışım, belki son nefesim.
Başladığım her sözde, son arzum ve bitişimsin…”

Bu gece pek keyfim yok..Gözlerin tüten dumanın sebebi işte..Gözlerin yokluğunun şen kahkahası..Gözlerin..Ah o gözlerin..Yazdığım şiirlerin satır arası…Dışarıda ağır bir hava..Yağmur kusacakmışçasına böğüren bulutlar, tırmalıyor kulaklarımı..Yine yağmura gebe sensizliğin diyarı boş sokaklar..
Çıksam dolaşsam biraz..İyi gelir belki..Sudan çıkmış balığın ev hali gibi
görüntüm..Yine zamansız..Yine sana öykündüm belli ki…

Canım sıkılıyor..Yirmi dört satır sensizlik düşüyor zamana..Saat başlarında hep aynı öfke çalıyor kapımı..Sevmek mi daha kötüsü, yoksa rastlamak mı diyorum? Az önce küfrettim yine yazdıklarıma..Tamam kızma, sustum..
Hepsini siliyorum…

Bu gece pek keyfim yok..Anlayacağın Toz duman ortalık..Penceremde yağmurun sesi.. İçimde aşkın ve sensizliğin bileşkesi..Bir de ayrılık…

Ya neden bu aykırılık..Ne gidişim belli, ne dönüşüm..Say ki ortasında duruyorum aşkın..Gölgen, yüreğimi tam ortadan bölen iz düşüm..Sustum yine..Bir tek senin gözlerine saklı durur gülüşüm…Ama sen…Göz yaşımı çaldın…

Yağmur bu yüzden…………..

…………

Güldürme beni…Masumiyeti hasır altı etmişken zaman, hangi öfkeyi ve hangi gururu temize çıkarabilir insan? Bu yüzden değil mi, vurur gibi, öldürür gibi sevmelerimiz.Ve bu yüzden değil mi, arsız kabuslara dönüşen, kan revan içinde kalan düşlerimiz…

“Seviyorum” diyebileceğimiz ne az şey var aslında bilsen….Bulduğumuza yanıldığımız zaman, pişmanlıktan ibaret kalan, koca bir yalan oluyor aşk….
Şişenin dibinde boğulan balık hesabı..

Söylediğin kadar değil, hep sustuğun kadar oldum, biliyorum…Bu yüzden onlarca kez yazıyorum kendimi sayfalara ve yüzlerce defa sensizlikte siliyorum….Bu yüzden yok sayıyorum kendimi sende..Ve bu yüzden aynı ağaç gölgesinde kapatıyorum gözlerimi o uçsuz bucaksız maviye…Gelsen de bir gün..Gelmesen de..

Şimdilik…Hoş çakal yarın……