Adresi belli mektuplar – II
Kırıksa kalem..
Sana yazdığım dizelerin sıcağında ısıt ellerini..Düşlerinde eksik kalan rengi tamamlar diye bir avuç mavi gönderdim sana yüreğimden..Bir parça da beyaz olsun istedim, bulut çaldım gökyüzünden..Zamansızlığın en ince ve hassas yerinden, rast gelen bir bakışla ve belki bile bile üstüne gittiğim bir aldanışla alnından öptüm ve üzerini örttüm gülüşünün..Gitmem gerektiğini biliyordum ve hatta telaşla camın buğusuna yazdığım ismini siliyordum..Ne garip dedim kendi kendime..
'Sensizliğe giden hangi yola sapsam, sonunda hep sana geliyorum..'
