istese de kaçamıyor insan....
hangi otobüse hangi trene binse....
içinde ki adrese varıyor....
tutunmak istiyor rüzgara....
yine aynı yere savruluyor...
kaçmak istiyor uzaklara....
deniz aşırı dönmemek üzere....
bırakıyorsun kendini dalgalara....
kendi kıyılarında buluyor....
bir balık misali takılmış ağlara....
git geller arasın da çaresiz....
aynı kıyı aynı yaka....
pusulası kırık ibresiz....
dağınık perişan bozuk fiyaka....
faydasız ne rüzgar ne deniz....
ne gittiğin yol ne de istikametin.....
bir anlamı önemi yoktur artık....
yer aynı mekan aynı adres aynı....
yaşadığın stres aynı....
içinde ki o ses aynı....
Kayıt Tarihi : 11.3.2023 12:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!