Senin bendeki kıymetini bilmediğin halde,
senin bendeki yürek kabartısını görmediğin halde.
kendini saklıyorsun suçlu çocuklar gibi...
bir sigara dumanı değil sana dizilen sözcükler,
ardına bakmadan kaçış hiç değil.
kuruyan bir yağmur damlası sansan da kendini,
çoğalan bir nehirsin duru ve dingin.
sen kendinden bir şey yitirmedin;
sen kendine gidemediğin sokaklara gittin.
biri kapını çaldı,açtın.
kendi gülümsemenden ürktün.
ben sana yanlış adres değildim...
Kaan KaradağKayıt Tarihi : 19.4.2006 10:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kaan Karadağ](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/04/19/adres-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!