Ne karanlığımı gören var,
nede kararmış gözlerim kimseyi görüyor.
Herkes,
elinde küçük harflerin bulunduğu bir kağıt.
Yolbilmeze adres soruyor.
Gurbetinde hükmü yok.
Yalnızlık geçmez akçe.
Geri dönsem çocukluğum...
Az ilerde hüzün duruyor.
Kayıt Tarihi : 3.4.2010 12:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!