karpuz tezgahında birkaç adam,
düşleri ayrı,
yalnızlıkları Çukurova'dan büyük...
hep aynı saat kulesi,
aynı binalar,aynı bakkal.
hepsi benimle yaşar,
ben yalnızlığımla...
artık gitme zamanı,
bu sokaklara mahkum değilim ben,
ama nereye,
ah bir adresim olsaydı,
çocuklar gibi koşardım
ah, saçlarım dökülmeden sevgiyle okşansaydı.!
ah, bir adresim olsaydı...
Sinan ErkekKayıt Tarihi : 11.7.2009 09:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kalabalıklardaki yalnızlıklar yürek yalnızlığıdır.
Yürellerin kendine mesken edineceği yüreği hemen bulabilmesi dileklerimle kutluyorum.
Şiirin teması ve işlenişi çok hoş...
Teşekkür ediyorum okumak keyifliydi.
Yüreğinize sağlık.
selam ve saygılarımla.
TÜM YORUMLAR (5)