Adrasan’da Gün Batımı Şiiri - Rana Yavuzer

Rana Yavuzer
86

ŞİİR


1

TAKİPÇİ

Adrasan’da Gün Batımı

Gün yalayıp geçmişti terası çoktan
Üçümüz kalmıştık
Sen,ben ve bir şişe beyaz şarap
Geçip giden bir yılın hesapları dökülü masaya
Mezeler acımı acı, yoksa acılar mıydı meze?
Rüzgar tuhaf biçimde sustu, bizi mi dinler?
Sazlar suskunca onayladı konuşulanları
Rüzgara eğilmişlerdi gün boyu, ve öylece kaldılar
Ferda Ella Fitzgerald CD sini çaldı tekrar tekrar
Tekneler çekildi kıyıya, açıkta sadece hayaller vardı
Deniz sakin geceye hazırlandı, gök geceye
Çamlar, Okaliptuslar hepsi geceye doğru baktı
Bizse ufka baktık hep
Şanslıydık
Adrasan’da gün batımında yaklaşan şafağın tadına vardık.

Rana Yavuzer
12 Haziran 2010

Rana Yavuzer
Kayıt Tarihi : 15.6.2010 13:01:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Rana Yavuzer