Ayrılığı, sözlerime nakşettiğim bir vakitte
Sensizliğin türküsü, usul naralarım da raks ediyor adolya
Gecenin bağrına yas’lanmış isyan gözlü bir çocuk ağlıyor
Sözlerime prangalar giyiniyorum adolya. Bak unutmayı bile beceremedim seni…
Oysa ben seni gözlerimde öldürüp, küllerini bir ırmağa serpecektim ki bir gülün kokusunu kuşanıp, soluduğum her nefeste kokun ciğerlerime dolsun diye…
İs’e bulanmış kentimin bacalarından tüten yapışkan aşk kokusu, aldığım her nefeste seni unutmamı engelliyor adolya. Sözlerimin bittiği, gözlerinin iç çekişlerle ağıtlar yaktırdığı zamanın amansızlığındayım. Sen gideli hiçbir yıldız ışıtmadı gece’mi.
Ağlasam sesimi duyar mısınız,
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz,
Göz yaşlarıma, ellerinizle?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,
Devamını Oku
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz,
Göz yaşlarıma, ellerinizle?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta