Her bitkinin dibinde olur toprak
Kimi kumlu kimi taşlı ya corak
İnsanlarda bilgi ile büyür okulda
Okunur kitaplar yaprak yaprak
Gübresi bol olursa gül güzel acar
Bunca sene emek verdim
Değerimi bilmediler gitti
Dağda kuru ekmek yedim
Kıymetimi bilmediler gitti
Gezdim inan en ücra yeleri
Artık beni hiç arama, gidiyorum buradan
Ömrüm bu kadar imiş,öyle yazmış yaradan
Üzülmeyin siz ne olur,bunlara da alışırsınız
Nasıl olsa unutursunuz, yıllar gecince aradan
Geldim bende dünyaya yedim gezdim eğlendim
Her yıl göcmen kuşların göctüğü gibi
Bu yıl ben de aniden göcer giderim
Ahi evranın daima söylediği gibi
Bende sözümü sana söyler giderim
Ucurtmamın güzel ipini bırak tutma
Seneler gitti bak elimden
Adı düşmez ki bu dilimden
Birlikte oturduğumuz kilimden
Hatıramı hic sormazmısın
Tencere,tepsi ve tabaktan
Ay ciceği boynu bükük bulut var
Üzüntüsü güneş ne zaman doğar
Kara kader yüzünü güldürsün
İnşallah mutluluğu kederini kovar
Bende büktüm gel boynumu gör hele
Genc ömrümü tükettim
Dinlemedim büyük sözünü
Dalından alıp yemek varken
Karavanada yerim üzümü vay
Bilseydim ben duyarmıydım
Kaç gün geçti sensiz bilirmisin
Sen,sensizliğin ta kendisisin
Söylermisin bana sen kimsin
Sen,sendende çok beter birisin.
Sen varya sen,senlede olsan
Artık duruldum bulanık sulardan
İndim kayalardan sarp surlardan
Şimdi hep sakin sessiz yürürüm
Ümitliyim iyi olacak yarınlardan
Aldım kalemi elime düştüm şiir yollarına
Allah akıl ve fikir versin akılsız kullarına
Yazıyorum kelamları,diziyorum sözleri
Dağları yeni aştım, geçeceğim gör özleri
Ovalara gideçeğim türküler söyleyeçeğim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!