Kelebek renkli şu gözlerden süzülene bak
Selmi desem yelmi gülerken ağlayana bak
Sanki senden bana akan yaslı kızılırmak
Hüzün dolu yüzünü yeter artık gel de bırak
Coşalım sevgili gelde seninle eğlenirken
Damağından eksik olmasın hiç tadın
Huzur ve güven versin herkese adın
Emekleyerek değil yürüyerek gel adım adım
Senin adın sana hayat tadın ise murat versin
Üzgün olma süzgün durma tamam mı
Eş sevgili ve arkadaşa
Kuşa duşa ve taşa
İşçi memur ve en başa
Her şeye yazılmış şiir.
Araba tren ve vapura
İki kere İki dört eder bende bilirim
Gelde izah et edebilirsen adam beş diyo
Vallaha billaha cileden cıkmak elde değil
Dozerler dururken dağı elinle eş diyo
Bilirim doğru söylemek eskiden beri suc
Bir gariptir gönlüm gurbet ellerde
Türkü söylenir türlü ceşit diller de
Hayat cok zordur, böyle yerler de
Gözüm yolda gönlüm umutta bekler
Hasretin icimde sönmez bir ateş
Ağzımı bir açsam çok şey söylerim
Gönül söyle diyor da dilim varmıyor
Bende bir oturuşta bir kuzu yerim amma
Gözüm ye diyor da elim varmıyor
Bir sürü yanlış var ortada gezen
Ellerimi istediler benden
Ayırdılar bedenimden
Şimdi ne yaparım dostlar
Ben gectim gittim kendimden
Gülemedim gülemedim
Ne oldu bana bilemedim
Sözlerimi sana söyleyen
Sazımdaki tel oldu
Hic ayrılmaz sandığım
Can dostum
Görüyorum ki el oldu
Emeklilik güzel bir şey sen her zaman hep senlesin
Allah her arkadaşımıza da bir gün bunu nasip eylsin
Tabi benim bu sözlerim cok güzel belki hoşada gider
Bitmez sanan emekli ikramiyesi üç yıla kalmaz biter
Artık cocuklar büyümüştür doğal olarak masraf artar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!