Bu yurt asırlardır olmuştur anam,
Hainlerden aldı derince yara.
Zengindir, yaslıdır, yiğittir paşam,
Türlü oyunlardan düştük biz dara.
Karınca düşünür bugün yarını,
Samsun’un evleri denize bakar,
Gözlerimin yaşı sel olur akar,
Benim sevdiceğim gurbette yaşar.
Kahrolası gurbet belimi büktün,
Bükmekle kalmayıp ömrüm çürüttün.
Düşün biraz anla beni,
Ben de bir insanım he mi?
Bir gözüm var bir de dilim.
Gel beriye konuşalım,
Haklıdan yana olalım dost.
Artık Bizim damın bacası tütmüyor,
Baykuşlar hiç damdan eksik olmuyor.
Şu yoksulluk bilmem neden bitmiyor,
Söyle başkentteki söz veren dostum.
Dört yılda bir uğruyorsun köyüme,
Nebyanlı:
Tanrım niye yaşıyoruz?
Yalnız senin için mi yoksa?
Kötüler hep iyi olsa,
O zaman belki, belki...
Ne özgürlük kaldı ne de adalet,
Kitaplar kapandı kararlar illet.
Demokrasi nerde, nerde bu millet?
Uyan ey gençliğim yıllar geçiyor.
Mahpuslar taştı fikir suçundan,
Yeter bunca ezildiğin,
Yoksul halkım, iktidara!
Düzenbazlar birleşmişler,
Çöreklenmiş iktidara.
NAKARAT
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!