Kimi aşk için çırpınır
Kimi Ölüm İçin.
Kimi Pişmanlıktan çırpınır
Kimi gülmek için.
Kimi şiir yazmak için çırpınır,
Ne o, yine zalimliğin üstünde
Bilmem ki hep bana mı! bu sitemler
Ağlıyorum her günüm yasta
Sen beni bile tanımıyorsun zalim.
Dualar yakmıştım duymazsın diye
Yitirdim aklımı bomboş artık
Bilmem ne dolduracak yerini
Çok sevdiğimede hasret kaldım
Yoktur ki onun dolduracak yerini.
Hasret kalmışım bende sevilmeye
Uzaklardan Bir uğultu geldi kulağıma
Kulağımı kulaklıktan çıkaracak seste.
İrkildim birden yerimden
Azrail tepemde, bense son nefeste...
Acılar beni kıvrandırıp duruyor
Dertler durmak nedir? Bilmiyor.
Efkar sarmış her yanımı
Bu aşkın sonu bir türlü gelmiyor.
Bir çığ ve bir sessizlik uzaktan
Gökyüzü yanıyor içimdeki aşktan
Benim için sensin sondan ve baştan
Unut beni desende geçemem ben bu aşktan
Bir kör ve derin kuyu gibi
Sana koşuyorum bir akşamın içinden
Beni kahreden o serzenişinden
Kötü kaderimin zincirlerinden
Sana koşuyorum. Gelmek mi? Bilemem!
Evet gözyaşlarım sel oldu
Bugün esen bir fırtınanın ardından
Koşturuyorum tutarım diye durmadan
Biliyorumki yanlış yoldayım
ve...
Kemen dönüyorum geriye
Gençliğimi fırtınaya kaptırmadan.
Sadece sensizliğe akıyor bu yaşlar
Sen aklıma gelince buğulanıyor gözlerim.
Ve, sen geldiğin zaman aklıma
Gözlerim yaşlı seni özlerim.
Bir nehir olsan seninle akıp gitmek
Bir ağaç olsan seninle uzayıp bitmek
Bir deniz olsan seninle okyanuslara akmak
İsterim ben seni sevdiğim için
Bir gül olsan dalında diken olmak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!