Adnan Hocam Kozan'dasın Şiiri - Nebi Ünler

(Adnan Deniz Hocama...)

Gözlerim
Yine doluverdi gözlerim...
Sebepmi? bilmem...
Bugün bayram
Ve ben Gediz'deyim...

Kozan uzak....
Kozansızım... karşımda değil toroslar!
Kozan kalesinde göremiyorum,
Göremiyorum hayalini ticaretlimin.

Burnuma
Turunç kokuları gelmiyor
Akmıyor köyümün kanalı
Şırıldamıyor çay
Zaten yıkılmıştı koca cevizim
Harabeye dönmüş portakal bahçem
Cilveleşmiyor balıklar su da
Arap bülbülleri şakımıyor dallarda
Çatal Kaya'nın önünde görünmüyor harnıplar
Zeytin dallarında anam kıpraşmıyor
"felek" türküsünü çığırmıyor babam
Anırmıyor bozeşiğimiz dertli dertli
Havlamıyor mindomuz
Sahi ben neredeyim? .

Efkar boğuyor beni
Yutkunamıyorum hıçkırığımı
"Allah! Allah! oğlum Nebiiiii...
Halakadan dön akşam oluyor"
Demiyor bababımın sesi.
Evimin balkonundan bakınıyorum akdağa
Akdağ da güzelmiş umurumda değil.
Babamın yokluğumu,
Anamın taze acısımı yoksa.
Boşuboşunamı ıslanıyor
Yağmurda ıslanmıyan kipriğim.

Bugün bayram
Kurbanlar kesiliyor
Kaldırımlarda... bahçelerde.
Şen şakrak cıvıltıları
Yankılanıyor çocukların, sokaklarda
Bağrımın içinde bir ataş
Cızıl cızıl... yoksa
Yoksa bu bayramda kurban olan benmiyim?

Şükret Allaha
Adnan Hocam Kozandasın
Kıymetini bil... Vallaha
Vallaha, billaha gurbet hiç güzel değil
Hele bu bayram sabahlarında
Gözler buğulu, yürekler buruk
Sigara üstüne sigara
Anan, baban, gardaşların, bacıların
Arkadaşların hasreti
Ne bayramın bayram, ne ayranın ayran!
Gömersin duygularını karamsarlığa...

Gediz'de... Gediz'de be gardaş,
Yılgın Yağmur diye bir garip,
İsyan etmektedir ayrılığa.

Adanasız, 25.10.12 - 11.36 E-BU MANKURT