Bir anı besledim yaşanacak
Yaşadığımız zamanlara nazaran
Yıpranmış bir kağıdın kaderi gibi
Vasıfsız sonlar öğretmedim
Sevdayı çizme sözcüklerinle aman
Ben hangi affedilişin vicdanında kaybolmuşum
Mezarım hangi dua geçmez kuyuda
Ben yorgunluğun tonlarında koyulmuşum
Hiç rüya görmedim karanlığımda sen gideli
Bir ev ve bir kadın düşümdüm de yalan
Bekliyor musun gidiyor musun duran bir sokakta beni
Söyle sen deniz misin yoksa bir liman
Bir deniz ki olmasa da yalnızlığın öğretmeni
Yalan konuştu gözlerin dün
Güneş batmaktaydı sönük sönük
Kızıllığı vurdu gözüne
O an anladım
Anlar gibiyim beni anlattın ya
Sen eskiden böyle değildin
Küçük sesler büyük yankılar yapardı yüreğinde
Sağırlaştırırdı seni renkli gölgeler
Benim ise hapisti güneşim
Sen eskiden böyle değildin
Kalışlar vardır hayatta
Bir otobüsü kaçırıp durakta
Bir fahişe yalanı gibi yatakta
Serzenişi imkânsız kılan kıvamda
Kalışlar vardır
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!