Adını koyamadığım,sessizliğime dair
Düşüncelerim vardı benim...
Ne olduğu belirsizdi bazılarınca,
Ama her yüreksize meydan okuyacak;
Nedensizliğimin nedeni olacak kadar yürekliydi düşüncelerim...
Adı bazen yalnızlık,bazen kimsesizlikti.
Tam ortasında yalnızlığımın,en büyük sessizlikti.
Adına aşk diye bir şey değdi,
Şair yürekli bir adamın kalemini eğdi...
(Karslı değerli ''Adnan Ataş'' abime akrostij şeklinde ithaf ettiğim şiirimdir)
Emrah ÇıkarKayıt Tarihi : 15.3.2012 16:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emrah Çıkar](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/03/15/adnan-atas-abime.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!