Bir sen mi kaldın beni aldatmayan.
Güneşle ay senden yana
Anamdan ayrı gurbet ellerde,
hasretin çeker oldum.
Gurbet açtı hasret yarası,
Günün son dersinin sonuna gelinmişti. Öğrenciler çıkmak için sabırsızlanıyordu. Defter ve kitaplarını çantalarına koydular. Zil çalar çalmaz, dışarı çıkmak için hazırdılar. Yalnız, Ali hazırlanmamıştı. Gecikmek için de elinden geleni yapıyordu. Nihayet zil çaldı. Öğrenciler bir anda kapıya yöneldi. Ali, yerinden kalkmadı. Ağır ağır eşyasını topladı. Bir yandan göz ucuyla öğretmenine bakıyor, bir yandan da arkadaşlarının gitmesini bekliyordu.
Öğretmeni, onun bu halini fark etti:- Hayrola Ali, dedi. Eve gitmeyecek misin?
Ali, son arkadaşının da çıktığını görünce cevap verdi:
- Sizinle konuşmak istiyordum öğretmenim.
Ne kahramanlar yarattı, cennetler diyarı.
Ne şehitler aldı kara toprağı,
Ana sevgisine doymamış evlatlar,
Yarattı Çanakkale destanı.
Yarattı Mustafa Kemal
Yunus gibi gönlüm çoşar.
Arşın arşın hakka koşar
Ay kadar ırak değildir Hak
Yanındadır her zaman, farketmezsin sen.
Çoşar gönlüm umman gibi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!