Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu ülke....
:))))
Geçmiş olsun.........
Geçmiş olsun Nesrincan...
Grupta okumuştum. Kaleminiz çok güzel...
BAŞARILI BULDUM VE
İBRET ALINACAK BİR OLAY.
TEBRİKLER.
Traji-komik bir olayı nakletmiş, bizlerle paylaşmışsınız. Teşekkür ederim...
Gülmek mi gerekir acaba ağlanacak halimize bilemiyorum???
Sevgi ve saygı ile...
Turan Orak
Gülmek mi ağlamak mı gerek?
Etkileyici bir kalmeden okumak her zaman güzel.
ne yazarsa yazsın.
tebrikler Nesrin hanım.
Düzyazı olsun demişsin.
Ol seyr-den dem etmişsin. Aklının ve yüreğinin bütün gözleri ile,sevgili Nesrin.
Hem usandırmıştık çoktan,alnında şiirin,top perçemini.
Tebrikliyorum mavilerini,)
Öykü yazmayı sakın bırakma Nesrin..En kanlı canlısından bir Türkiye fotoğrafı.Tüm ayrıntılar ince ince ironiyle işlenmiş..
Ve ne yazık bizde döyle oluyor bu işler...:(((((((((
Tebrikler,sevgiler
Allah kolaylık versin!..Ve geçmiş olsun Sevgili Göçmen...
Düz yazılarını çoğaltmalısın sevgili Nesrin.. Çok başarılı..
Sevgiler
Bu şiir ile ilgili 11 tane yorum bulunmakta