Nihal'im Sensin Adları Aşkın

Aşkın Lügati – Nihal’ime

Her harf bir dua,
her kelime bir secde,
her mânâ sana çıkan bir yol…

A
Âyîne-i Dil: Kalbimin aynası, sende gördüğüm bendeki sır.
Aşk-ı Nihal: Hep filizlenen, hiç solmayan, toprağa kök salmış tazelik.

B
Benân-ı Rûh: Ruhumun parmak izi, eşi olmayan varlığımın işareti.
Beyzâ-yı Muhabbet: Beyaz bir aşk, lekesiz bir akış.

C
Cânâne: Canımın içi, hayatımın özü.
Cemre-i Hâl: İçime düşen kıvılcım, seni görünce tutuşan sır.

D
Dilrûbâ: Gönlümü çelen, kalbime huzur indiren.
Dua-yı Vuslat: Kavuşma için yanık bir niyaz, sessizce yükselen fısıltı.

L
Leylâ-i Hâl: Hâlinin gecesi, suskunlukta açan sır çiçeği.
Lâmha-i Sevda: Gözlerinde parlayan aşk şimşeği.

M
Mâh-ı Âyîn: Gecemde parlayan ayna, beni bana gösteren.
Mânâ-yı Nihal: Aşkın filiz hali, sende yeşeren anlam.

N
Nevâ-yı Can: Ruhun ezgisi, canın melodisi.
Nûr-ı Tebessüm: Gülüşünle aydınlanan gece.

Ş
Şebnem-i Nefes: Nefesindeki çiy tanesi, sabahın ferahlığı.
Şiâr-ı Aşk: Sessiz bir nişan, bana senden kalan sır.

V
Vuslatnâme: Dua gibi, kavuşmanın yazısı.
Vâdî-i Nihal: Seninle açan vadim, umudun yeşil bahçesi.

Z
Zühre-i Hû: Gönlümün göğünde parlayan yıldız.
Zikr-i Gönül: Dilim susar, kalbim seni anarak konuşur.

Ve bil ki,
hangi harfe dokunsam adın dökülüyor.
Hangi mânâya varsam, sonu sensin.
Benim lügatimde,
“aşk” kelimesi artık Nihal demek…