Kemanın sesiyle kavurdun beni,
Ağustos ayında doruk karıyım…
Doğduğum toprağa savurdun beni,
Dertlerin limanı çile garıyım…
Zurnacı ateşe körüğü tutmuş,
Gurbetin midesi hasreti yutmuş,
Yüreğim düşlerim ezilen dutmuş,
Ocakta meşenin közü harıyım…
Kâhtalı Mıçe’nin sesinde sesim,
Yaban ellerinde dertli bikesim,
Nalân tellerinde titrer nefesim,
Direncin arıyım umut farıyım…
Sabrın sokusunda içtim şerbeti,
Sürgün gülleriyle tattım gurbeti,
Toprakta bu ömrün biter nöbeti,
Mazlumun dostuyum emek yarıyım…
Cantekin der; arttı gönlün efkârı,
Hüzünlü şiirdir kemanın kârı,
Öp benim yerime bizim diyarı,
Özlemin sesiyim ahu zarıyım…
Kayıt Tarihi : 20.10.2010 14:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevgili İbrahim Şahin, İki gözüm yeğenim, facebook'ta bu kemanı dinlettin. Yüreğimi inlettin... Yüreğim ağlayınca derdini şiirle anlatır... Aşağıdaki şiiri bu kemanını sesi yazdırdı... Şiiri sana hediye ediyorum.
Çok teşekkür ederim.
TÜM YORUMLAR (3)