Adıyaman Kalesi Şiiri - Mahmut Cantekin

Aç bağrını Adıyaman Kalesi,
Sardı beni yine sıla hasreti…
Derde derman sümbül gülü lalesi,
Gurbet elde şimdi gönlün kısmeti…

Çocuk yaşta sofra kurdum başında,
Ayrı tat var ekmeğinde aşında,
Tarih kokar toprağında taşında,
Mazim sende ben neyleyim gurbeti…

Göğü öper Eskisaray çınarı,
Dertli dertli inler durur pınarı,
Çok özledim karadutu al narı,
Cana candır mert dostların sohbeti…

Ferhat oldum Kâhta döndü Şirin’e,
Neşter vurun gurbet denen irine,
Selam olsun Cendere’ye Pirin’e,
Nemrut dağı toprağımın nimeti…

Cantekin der; acı tatlı günümsün,
Sen sevdamsın yarınımsın dünümsün,
Sen tarihsin destanımsın ünümsün,
Aklım gönlüm tutar sende nöbeti…