ADIYAMAN İÇİNDE
Adıyaman sokağı,
Parke taşlar döşeli…
Soldu gülün yaprağı,
Ben bu derde düşeli…
Adıyaman toz duman,
Yokluk düşmüş bir liman,
Arar gönlüm bir derman,
Ben bu derde düşeli…
Adıyaman dağ düzdür,
Alev düşmüş gündüzdür,
Garip gönlüm öksüzdür,
Ben bu derde düşeli…
Adıyaman bir güldür,
Ayaz yemiş melüldür,
Dört mevsimim eylüldür,
Ben bu derde düşeli…
Adıyaman çiçektir,
Tüm tarihe mercektir,
Cantekin mat; gerçektir,
Ben bu derde düşeli…
Kayıt Tarihi : 11.8.2006 18:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!