Uzar gider tarihin ilk çağlara,
Adıyaman yoksulluğun kederim…
Sahipsin sen ova göle dağlara,
Adıyaman ayaz yedi kaderim…
Zulme çare bulamadı âlimler,
Yağmalara hazırlıktı talimler,
At koşturdu kan kusturdu zalimler,
Bir yaşında yetim kaldı pederim…
Ey toprağım beni sende astılar,
Çarmıhlarda gece gündüz kastılar,
Şu bağrıma potin ile bastılar,
Adıyaman kan tükürdüm hederim…
Kâhta Besni Adıyaman zindanı,
Mesken oldu ezdi nice fidanı,
Sevdik seni hep biz aldık gadanı,
Adıyaman yeter artık gül derim…
Cantekin der; Bu yer sana yakışmaz,
Düşman gözler sevgi ile bakışmaz,
Garip gönlüm dostun ile takışmaz,
Adıyaman gitti gelmez önderim…
Kayıt Tarihi : 6.4.2013 15:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!