Adıyaman depremi Şiiri - Hakan Tuzcu

Uyan karanlık kabusundan
Boğazı çatlatırcasına atılan feryat,sesleri
Duyulmaz bir enkazın altından
Acıyamanın ölüleri

Bir yığınım ve bir yıkık
Kan ve gözyaşı
Adıyaman koca bir mezarlık
Ne ben kaldım ne de taşı.
Acıyaman yazılı mermer taşı

Uzaklara dalar gibi, maziden çalıntılar
Her gün ölür insan bu can yakar
İşte bu gördüğünüz kalıntılar
Adıyaman enkazından molozlar

Bir yığınım ve bir yıkık
Çökmüşüm şehrin ortasına, şehirle beraber
İçine açılmış koca bir yarık
Gömülmüşüm içine, şehirle beraber
Ve birden fazla tanıdık

Sonra sessizliğe bürünür
Bağırmak istersin ama susar
İşte böylesine ölünür..ölüdür
Her insan, artık bir mezar.