ADIYMAN’ca AĞIT
Günlerden altı Şubat.
Ne yaman gecedir Adıyaman!
Aristah çökmüş heyhat.
Toz duman necedir Adıyaman!
Çömçe’ler dolmuş ardı sıra.
Angutlar uçmaz oldu.
Acıları dürmik yapmakta sıra.
Kimseler çirtik çalmaz oldu
Gişimi sorma, deme gelinin nerde!
Evim hopana döndü benim.
Şubat’ın beşini altısına bağlayan demde,
Ciğer kebab oldu, yangın yeri yüreğim.
Vurdu felek depremle, nicedir halimiz
Hısn-ı mansurken acımız oldu yaman!
Kaldı dört onyedi’de, epeydir saat kulemiz
Bir varmış bir yokmuş hekete döndü Adıyaman!
Sen get ben gelom gardaş; “Burası Adıyaman!”
Tokadî
Kayıt Tarihi : 6.2.2024 01:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sözlük: Aristah: Toprak dam / Çömçe: Kepçe Angut: Güvercin / Dürmik: Dürüm Çirtik: Parmak oyunu / Gişi: Adam-Koca Hopan: Bakımsız bağ / Hısn-ı Mansur: Adıyman’ın eski adı. / Heket: Masal
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!