Yıl, iki bin yirmi üç, günlerden altı Şubat
Henüz gün doğmamıştı, deprem yaşadı bizzat
Yerle-yeksan eyledi, başladı acı feryâd
Adıyaman’ım artık, şimdi bir ACIYAMAN.
Nice canlar cânânlar, gittiler birer birer
Bitmeyen ıztırabın, hükmü asırlar sürer
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta