Yıl, iki bin yirmi üç, günlerden altı Şubat
Henüz gün doğmamıştı, deprem yaşadı bizzat
Yerle-yeksan eyledi, başladı acı feryâd
Adıyaman’ım artık, şimdi bir ACIYAMAN.
Nice canlar cânânlar, gittiler birer birer
Bitmeyen ıztırabın, hükmü asırlar sürer
Eve dönmez bir akşam;
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
Devamını Oku
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta