Yıl, iki bin yirmi üç, günlerden altı Şubat
Henüz gün doğmamıştı, deprem yaşadı bizzat
Yerle-yeksan eyledi, başladı acı feryâd
Adıyaman’ım artık, şimdi bir ACIYAMAN.
Nice canlar cânânlar, gittiler birer birer
Bitmeyen ıztırabın, hükmü asırlar sürer
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum