Adıyaman’dan değil ben Kayseriliyim!
Geçmişimde gelmiştim o topraklara,
Akdeniz’in havası nemli oraklarla
Biçtikçe ten kavuran aşkın yerlisiyim
Konuşunca buraya torpil yeri derler,
Memur güney doğuda çıksın bura diler,
Küçük ve şirin şehir... Duadayken eller
Zalim Nemrut öldürür sır yaşadıklarım!
O Nemrut dağdır da... Ve kalıntıları,
Sabah güneşi deler alacakaranlık,
Aydınlanır o anda manidar sabahım...
Dilde dua ve zikir sonrası salahım!
Coşkun çağlayanlara karışırken ruhum,
Uzar soğuk kış uykum abdestim silahım!
Mahşere yol alırken biter dünya ahım,
Doyar ruhum koklarken iman ile soyda
Son bulur yalnızlığım ağıt akan koyda!
Yunus olmaya aşka doymaya bilendim,
Yana, yana şuurla dönerken küllendim
Adıyaman’ın nur dolu toprağında,
Sahabenin iziyle kalbimde dillendim!
Kayıt Tarihi : 17.2.2007 13:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sabah güneşinin delince alacakaranlığı,
Bakınca manzarasından ne harika seyir!
NEMRUT dağı.. evet güzel ve sadece bilinen tarihiyle zengin bir yer
Ya bilinmeyenler..Adem(A.S.[)den sonra NUH A S vasıtasıyla ikinci kul çoğalmasının olduğu yer.
kutlarım
TÜM YORUMLAR (13)