Adıyaman Şiiri - Orhan Samsatlıoğlu

Taşıyla, toprağıyla tarihin beşiğidir,
Uygarlık dünyasının otağı Adıyaman.
İnsancıl duyguların ezelî eşiğidir,
Huzurun ve barışın kaynağı Adıyaman
XXX
Sanatın, sanatçının harman olduğu yerdir,
Yıllar geçtikçe adı marka olan değerdir,
Gezip görmek, tanımak; bir manevî seferdir,
İlim ile irfanın bayrağı Adıyaman.
XXX
Misafirperverlikte eşin benzerin yoktur,
Yardım, hayır, iyilik; ganimettir, pek çoktur,
Kanaatkâr insanın gözü gönlü hep toktur,
Hayır ve hasenatın yumağı Adıyaman.
XXX
Evliya ve sahabe senin bağrında yatar,
Manevî varlıkları rahmet saçar, can katar,
Herkese kanat gerer, bizi ayakta tutar,
O mübarek zatların ocağı Adıyaman.
XXX
Petrol sende, üzüm sende, havuç sende, nar sende,
Sevgi sende, barış sende, huzur ve umar sende,
Bağ sende, bahçe sende, gül sende, gülzâr sende,
Bütün güzelliklerin bucağı Adıyaman.
XXX
Nemrut tarihe örnek; Menzil mânâya sembol,
Millîde, manevîde yüzyıllardır hep ekol,
İnsanlığa insanlar yetiştiren bir okul,
Tarihe geçenlerin toprağı Adıyaman.
XXX
Hiçbir yerde bulunmaz ne suyu, ne havası,
Yiyene şifa verir o sihirli tavası,
Ne kadar gezersen gez, dinmez gönül hevesi,
Sevda kervanlarının uğrağı Adıyaman.
XXX
Seninle olmak bir şans, seni solumak başka...
Senin sevgin büyüler, doyulur mu bu aşka? ...
Senin en ören yerin, bin çeker her bir köşke;
Güzellik defterinin yaprağı Adıyaman.
XXX
Ne kadar anlatılsan gene yetmez, az gelir;
Seni övmek sevaptır, bir ilahî haz verir;
Senin aşkın herkese ilham verir, naz verir;
Cennet'ten bir köşenin taslağı Adıyaman.