Adınsız Şiir Şiiri - Kemal Özavcı

Söyle sokağından turnalar uçar mı,
Geçer mi penceresinden yağmur dolu bir bulut,
Kaldırım taşlarında kaldı mı bir izim,
Merdivenlerinde bir sevdalı kapını çalar mı?

Kaç kez döndüm sokağının başından,
Sana feryat figan koşarken ayaklarım,
Kalbim sen, aklım gurur, son hatıram nefret,
Lakin ben istemeden adını sayıklarım…

Kuş uçar kervan geçer de pencerenden,
Sanki bana yasak bir ben geçemem!
Evim, senin kapındı, yuvam tenin,
Şimdi kalbim göç eder senin şehrinden…

Öksüz bir sevda şimdi geriye kalan,
Bir kaç kin ve bir kaç gururdan ibaret…
Kim bilir nerdesin? ben ise meçhulde,
Sevdirip de geçmen miydi? maharet…

Dizilir kalır dilimde senlerce kelam,
Her biri savrulur şimdi adınsız diyara,
Kalemim kurşun, kağıdım kefendir beyaz
Gömüldüm diri diri kimsesizler mezarına…

Ey sevdiğim;
Burası dünyaymış,
Nasıl da haddimi aşmışım…

Ekim 2022/ Ardahan…