Adınla Bitiriyorum Geceyi

Sen aldın bir kere kalbimi
aldın çıkardın, tozlu mahzenlerinden
Silinmez bir yazı gibi düştün
sayfalarına ömrümün
Kapanmaz bir yara gibi
büyüyorsun göz yaşlarımla her gün
Harflerin,
kelimelerin,
isyanı başladı içimde
Saatler, dakikalar, saniyeler ayaklandı
Artık,
Gördüğüm bütün resimlerde
yalnız senin portren var
Bütün ağaçlarda
adımla birlikte yazılı adın...
Artık,
Ellerinde bir tutsak
kapında inatçı bir köleyim...
hücre mahkumuyum gözlerinin
Seni gördüğüm ilk günden beri böyleyim...
Kapandı yollarım
gözlerimi bıraktı derin uykularım
Bütün sınırlarını yıktım yaşamanın;
Adınla başlıyorum güne,
Geceyi,
Adınla bitiriyorum...