Adınla Başlamak Şiiri - İhsan Bozkuş

Adınla başlamak
umuduna sarılarak uyandığım sabahlara
Güneşin ilk tılsımını
suyun beyazını
zeytinin karasını
ekmeğin buğusunu
adına banarak yutmak
Pencereye uzanan
ayvanın yaprağına
dala konmuş serçenin sesine
esneyen bir çocuğun masumluğuna
adınla dokunmak

Korkuları rüzgarıyla savuran
çokça mavi bir denizdin
Gözlerin huzur renklidir çocuk
yokluğundaki azaptan bilirim

Yok yok aslında
gidilmeden,görülmeden,bilinmeden de özlenen şehirdin
memlekete ilişik aidiyet ekleri
senin sokaklarında yerleşik çünkü
Sensizliğin doğurduğu yabancılıklar ortasındayım çocuk
adınla başlamak her şeye
nefes almaya benzer bu
sende hissediyormusun……..? ......