Adının Mahşerindeyim

Kendi soyumu arıyorum eskimiş karelerde
Belirsiz çizgiler üzerinde ben arşa yürüyorum
Tutkumun salından kan damlıyor derinlerde
Ateşe atılan tuzlar gibi aşka gömülüyorum

Kudurmuş yalnızlığımın yalım aydınlığındayım
Çığlık çığlığa çocuklar ruhumun labirentlerinde
Gökyüzüm mat bir gece, ben karanlıklardayım
Uçup gitti günlerim, kaldım tortulu küllerimle

Hiçbir sır kalmaz kabında, yazgılar dökülür suya
Sözcükler yalan söyler, hayaller ovulmaz yangınla
Adının mahşerindeyim, cennet göğsündeki dünya
Şiir gömütlüğümde bir seni bekliyorum sevdayla

Devrik ışıklar biriktirdim sana, kokun menekşe yeli
Hüzünle ovdum aşkın testilerini, dilimde şarkılar
Buzları eritir kadın bakışların, ruhumda aşkın seli
Özlemin dayanılmaz gurbet, götür beni yâre rüzgâr