Günler geçiyor
Ne gecem belli ne gündüzüm
Bu şehir benim kadar yorgun
Sokaklar yüreğim kadar
Kahır dolu
Tüm saatleri gelişine kurdum
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
