Adını yazmıştık dağlara
Ovamızdaki taş ve duvarlara...
Umut olmuştu, karanlık değil, aydınlığa
Makinaları başında çalışan, emekci yığınlara ...
Yarını özleyen, Ayşe teyze Fatma nine ve kız gülsümlere .
Çocuktum; seni sormuştum, Anlıyormusun..
Unutamıyorum öğretmenimi …
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta