Adını yazmıştık dağlara
Ovamızdaki taş ve duvarlara...
Umut olmuştu, karanlık değil, aydınlığa
Makinaları başında çalışan, emekci yığınlara ...
Yarını özleyen, Ayşe teyze Fatma nine ve kız gülsümlere .
Çocuktum; seni sormuştum, Anlıyormusun..
Unutamıyorum öğretmenimi …
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta