Adını yazmıştık dağlara
Ovamızdaki taş ve duvarlara...
Umut olmuştu, karanlık değil, aydınlığa
Makinaları başında çalışan, emekci yığınlara ...
Yarını özleyen, Ayşe teyze Fatma nine ve kız gülsümlere .
Çocuktum; seni sormuştum, Anlıyormusun..
Unutamıyorum öğretmenimi …
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
