Adını yazmıştık dağlara
Ovamızdaki taş ve duvarlara...
Umut olmuştu, karanlık değil, aydınlığa
Makinaları başında çalışan, emekci yığınlara ...
Yarını özleyen, Ayşe teyze Fatma nine ve kız gülsümlere .
Çocuktum; seni sormuştum, Anlıyormusun..
Unutamıyorum öğretmenimi …
Unutamıyorum gözümdeki kahraman;
Halkçı Eceviti ve yediğim sopaları.
Ama her şeye değer, Anlıyormusun.
Seninle başladı, yasal hak ve özgürlüklerin elde edilmesi...
Seninle yoğruldu, demokrasi mucadelesi.
Bağımsızlık ise şiarındı..
Bırakmadılar; Evrensellikten uzak, çağ dışı zihniyetler...
Emperyalizmin kuklası olmuş, kan emici güçler..
Bırakmadılar, bırakmadılar, Anlıyorum seni..
13.11.2008
Kayıt Tarihi : 15.4.2009 15:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Not: Bu şiir merhum eski başbakanlardan sayın Bülent Ecevit'e atıf yapılmış olup, DSP'nin 23.kuruluş yıl dönümü nedeniyle 13.11.2008 tarihinde yazdım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!