Sitemkâr oluyorum bazen asi bir mahkûm gibi
Etraf dört duvar konuşamıyorum
Adını yazıyorum tırnaklarımla duvarlara
Kaç sabah bekledim güneşin doğmasını bilsen
Kaç mevsim eskittim yokluğunda
Gözyaşımı içiyorum zaman, zaman
Sen ağladığımı bilme diye
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta