Adını Taşırken Şiiri - Aşk Aşkın Şehri Ordu

Senin adını bir mühür gibi dudaklarımda taşıyorum,
Her hecede hissettiğim bir kehanet gibi.
Zaman bizi ayırsa da, yıldızlar unutsa da,
Damarlarımda dolaşan seni, silemez hiçbir kader.
Denizlere fısıldadım seni,
Dalgalar ismini kıyılara yazsın diye.
Rüzgâra bıraktım nefesimi,
Belki bir gün saçlarına dokunur diye.
Bilemedim kim kıskanmış olabilir bizi,
Onların çizdiği sınırları aştık diye.
Ve cezamız buydu belki,
Sonsuz bir bekleyiş, ama hiç sönmeyen bir ateş.
Görmesem de seni, dokunamasam da,
İçimde bir ülkesin artık
Ve ben, ne sürgün ne de özgür,
Sonsuza dek orada yaşayan bir aşığım.
Aşk