intihar kozunu oynarken hayata
biliyorsun yollar sürgünler içindir her zaman
üzerinde ettiğin yeminler kayıp
tek celsede bağışlar aşkı
oysa bir dağ kadar yüce olmalıydı ayrılık
ölüme meydan veren yalnızlıkta yalan
bu şerefsiz gecelerin vebalidir karanlık
geride ne kaldıysa talan
alışırken yürek gitmelerin kudretine
akan kan kadar değildir zaman
şimdi vakit gitmelerin zamanına ayarlı
bütün sözlerini çiğnerken hışımla
elbet bir yerde hakkı vardır aşkın
ser verip sır vermeyen bir kadın
elbet vuslatın anlamını biliyordur
boynu bükülmüş yağmurlarda hayat
bulutun kıymetiyle başlıyordur duasına
toprak güllerin kokusuyla beraber
dikenler meydan okurken ellerine
artık gitme vakti yaklaşıyor
vedalar beyhude
adını söylerken çocuklar
biliyorum oyun oynuyorlardır yine
Kayıt Tarihi : 17.8.2011 00:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Taha Türkmen](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/08/17/adini-soylerken-cocuklar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!