Adını her söyleyiş,
Hep içimde saklı,
Açmaya korkan bir sır,
Kimseler duymadan kaybolur.
Ellerin dokunmaz bana,
Ama gölgesi tenimde,
Aşkın, bir rüzgâr misali,
Hiçlikte izler peşinde.
Eğer bir mevsim olsaydın,
Sonsuz bir sonbahar gibi,
Düşen her yaprakta,
Beni kendine çağırırdın.
Ve ben, yıldızlar gibi,
Sana bakıp susardım,
Çünkü aşk, bazen bir çığlık,
Bazen de sessizlikte yanmaktır.
Aşk
Kayıt Tarihi : 25.11.2024 15:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Aşk Aşkın Şehri Ordu](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/11/25/adini-soylerim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!