Adını söyler sesim yine ilk söylediğim g ...

Gün gelir de döner, verirsen gül yüzünle yine bana ellerini

Adını söyler sesim yine ilk söylediğim gibi

Gözlerimle eğilir ellerinin içini öperim

Bütün ıstıraplarım diner

Yüzümden en sıcak sözler çıkar

Ferahlamak için sana sokulurum terli avuçlarımla

İstersen isli bir gece lambası etrafında çocukluğunu anlatırsın

Tüterek uyurum belki yine kollarında

Ellerimle yazarak hiç ölmediğimi varsaydığımda yüreğimden ince sızılar taşıyan sözlerim dağılır.

Bu sefer kendimi sana tüm bildiklerimle, henüz bilmediğim kelimelerle bile anlatmaktan korkmam

Coşarım kristal dalgalar gibi kıyılarında

Belki, tüm duvarları delip geçeriz belki de bakışmalarımızla

Sadece coşkum susunca seni süzerim belki göz kenarımla

Ama dayanamam yine de berrak bir hüzünle sarılırım gövdene

Ağaçların yumuşak kabuklarında karıncalar gezermişçesine uyuyamam sevinçten koynunda

Eski uykusuzluklarımı seni bulduğum yerde unuturum

Belki sesini meşe ağaçlarının sararmış yapraklarının düştüğü kaldırımlarda bulurum

Adını söyler sesim yine ilk söylediğim gibi

Sadece seni ellerimin arasına koyduğum ilk anda şaşırırım

Sonra alışırım her şeyine

Yine üstü ay, yaması yıldız bulutları çekeriz sabahlara dek üstümüze

Belki ben yeniden eski ben olurum

Belki de sen olurum, ıslak gözlerinde biraz

Issız dağlardan inen şarkımız yıldızlara karışırken.

Ömer Faruk Girgin
Kayıt Tarihi : 16.9.2005 10:50:00