adın bir vakit gelmese aklıma
olmasam bir bulut ağlamaklı
bulutsuz bir gecenin ardından
çiy gibi düşmesen
bir sabah kirpiklerime
sızlamasa yüreğim sızım sızım
yüreğim ah!
yürekleri gibidir bu kentte
bütün anasız babasızların
ne vakit düşsen hatırıma
bastırmak için feryadımı
çakmağımi yakmadan daha
yankılanır karşı kıyıda
sigaramın yanık çığlığı
ama susmalıyım yıllarca
söylememeliyim adını
adını söylememeliyim öyle ulu orta
bir gül goncası gibi saklamalıyım
seni gönül bahçemde
dudaklarımı parçalasa da
çıkarmamalıyım adını ağzımdan
tutmalıyım hançeremde
adını söylememeliyim öyle ulu orta
kurusa da dudaklarım
dokunmayınca harflerine
inmemeliyim gayya kuyusuna
seni bağırmamalıyım
şu kör kuyulara sağır odalara bile
fısıldamamalıyım hatta
adını söylememeliyim öyle ulu orta
dilime düşürmemeliyim seni
hançer gibi saplansan da gırtlağıma
peçeler yapmalıyım alfabeden
mahrem tutmalıyım ismini
terler boşalsa da nefesimden
üstünden çıkarmamalıyım
kelimelerin tebdili kıyafetini
adını söylememeliyim öyle ulu orta
kayan yıldızlar gibi geçsen de içimden
pırıl pırıl uykular gibi çöksen de geceme
gömleğimin altına süveterimi giyerken
sakladığım gibi üşüdüğümü
saklamalıyım senden ve herkesten
seni gizli gizli düşündüğümü
aç susuz ya da uykusuz
haykıramadığım çığlıklarım
lime lime etse de
göğsümü gecelerce
adını söylememeliyim
susmalıyım ömrümce.
Kayıt Tarihi : 8.3.2020 09:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!