bütün mutluluk kelimelerini alıp değiştirmek istiyorum
kendi vehminde
aynı var oluşumları yaşamak yerine
sadece tek olanı yaşamak ve en büyük gurur
gölgelerim den kaçar gibi son sözümden kaçıyorum
sen ağzına almadan aşkı, vücudunun her kilometresine yazıyorum
ah seni unuttum!
şiirin en anlamlı en mutlu yerinde
nereye koysam sığmıyorsun şiirin imgesine
taşıyorsun Fırat gibi kabaran yüreğim gibi
sen sus çünkü sözcüklerin anlamsız ve boğuk
ben aklına gelmeden gözlerine yazıyorum adımı göz bebeklerinin üstüne
şehir kulak ver canım yanıyor!
sustur bütün karmaşık matematiği
anlayamam senin olmadığın hesapları
bizim sonumuz hep arafta olmak mı?
var olmakla var olmamak arası
ayetler konuşur yüreklere
onlar anlarmış acının her zerresinden
kat kat ve daha fazlası
işlenirmiş ipek böceği gibi
sağdan sola yazıldığı gibi dört harf bir kelime gibi
dua ederek geçer vaktim
her saniye kapatıyorum yaralarımı
ilk defa utanmıyorum çıplaklığımdan
herkese göstermek istiyorum çıplaklığımı
çıplaklığım yaramdan dır çünkü
söyle nasıl utanırım!
zamanın dönemeçli döngüsel boyutundan
yaşamın en güzel yerinde
seni bur dan alıp aşk gibi, bir yerden bir yere koyar
anlarsın o zaman bendeki karanlık vehmi
hissedersin kalbinde kılıcın keskin yankısını
soğukluk ve sıcaklık arasında...
Kayıt Tarihi : 20.6.2014 03:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)