Karanlık koydum adını sevgilim
yüreklerin kaybolduğu zifiri bir karalık
ellerimin avuçlarında yok olup gittiği......
Adına suskunluk dedim.
senden yana payıma düşen sevda çiçeğinin;
yaprakları tek tek yolunan o mahsumiyetin.
Zemheri dedim sonra içimi tir tir titreten bu soğuğa;
kanımı dondurup ruhumu buz tutturan
ve sonra ayrılık dedim
senden kalan tek hatıraya
seni benden benide benden alıp götüren
bu kaptansız korsan gemiye.....
Son celsede ölüm koydum adını SEVGİLİM
gözlerini gözlerimden alıp başka gözlere götüren azrail aşkına....
06.05.2005 01:41
KONYA
Kayıt Tarihi : 14.10.2006 02:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!