Adını Sen Koy Şiiri - Vedat Koparan

bunca hengamenin içinde
gelişi sanki gecikmişti
yalnız bir ezgiydi duyduğu
kaç yılların özlemiydi beklediği
siyah hüzünler çağlardı denizler
rüzgar buruk eserdi yangın gecelerde
düştükçe toz zerreciği dünyaya sere serpe
maviler ağlardı vurulan düşlerde
binalar üstüne üstüne gelirdi
viran şehirler geçerdi içinden
sen geldiğinde yıkılırdı yalnızlığın kaleleri

batmış ufuklarda kaç zamanın arananı
kim bilir nerde yitik bir düştüm/sensizliğimde
hep içime düşer güzler üşüdüm yazda bile
aradığım sen çıka geldin ayaz düşümlerinde

bir ses var uzaktan en yakınıma gelen
bir ses var senlerden ruhuma eş düşen
içtim seni sensizliklerde
özlemin dili sabırsız yüreğimde
şimdi seninle bir deli rüzgar eser mavilerde

susma, boynun bükme öyle
seni söyler yazdığım şiirler
seni duyar yüreğim yitiklerimde
gözlerim seninle güler
sevinci sen çağlatırsın yüzümde
bil ki ben hep sendeyim
yüreğin yüreğimde sevdiğim

Vedat Koparan 25.12.2004 (17.13)