Kapının önünden geçiyorum her gece
ışıkların yanıyor, görüyorum online’sın
kim bilir belki uykun kaçar da balkona çıkarsın
boynu bükük beklediğimi görürsün sokak lambasının altında
acırsın/gülümsersin bana
hiç bir şeye değişmezdim o gülüşü.
Cesaret bulurdum diz çökerdim gecenin karanlığına
bağış dilerdim işlemediğim kusura…
Ah gururum/bunca yoğun olma
hâlâ taptığını söyle ona
insan ancak bir kez sevebilir böyle çok/bu yaştan sonra.
son şansımdın
çocukluk oyuncağımdı şansım
elimden alma.
Ben aşksız ve sensiz ne yaparım sonra?
Fevzi GünençKayıt Tarihi : 4.3.2005 05:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
oktay çöteli-Elazığ
Saygilarimla
Rengincik
TÜM YORUMLAR (4)