ilk kez bir kuş gökyüzüne kanatlanıyor
yalnızlığın oturduğu sesin gölgesinden
Gökyüzünde bir kuş kanatlanıyor
kanatından sokağın ortasına bir yalnızlık düştü
herkesin yapamayacağı intiharları eder
ilk kez bir kuş gökyüzünde kanatlanıyor
Gözlerimden uçtuğum yola geri dönüyorum
orada güneş yoktu, orada ay yoktu
güneş olmayacak, ay olmayacak
Başaklar gümüş renginde
ilk kez bir kuş gökyüzünde kanatlanıyor
kuş yuvaları oturup çaresizce ağlar
orada yaşlı bir adam var
duyulmayan bir sessizlik kayası üzerinde oturuyor
bazen kadını ölür, bazen kendisi, bazen gölgesi
Gümüş renginden başakları anlatıyor bahsediyor
Derki oğlum, hiç kimse dinden dönüpte şiire inanmayacak
ölümün. Dik durduğu yerde-
ilk kez bir kuş gökyüzünde kanatlanıyor
kendime geri dönüyorum
Gözlerimden gökyüzüne dönüyorum
kelimelerle dolu çantalar ver ellerimde
Siz şiir adı koyarsınız
İnsanlar
Siz onlara şiir dersiniz!
Duman ErdemKayıt Tarihi : 6.5.2020 20:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Duman Erdem](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/05/06/adini-sen-koy-262.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!