Adını Sen Koy 24 Şiiri - Rukiye Kışla

O, ulaşılmaz dağlar gibiydi
Kendini ne güzel yaratmıştı bende
Ve ben ona hiç varmak istemiyordum
Özlemliydim, hasret kalmalıydım
Büyülüydü bu yollar
Ve ben hep yürümeliydim
O şiir oluyordu böylece, binlerce şiir
Bitmiyordu, tükenmiyordu
Rüya gibiydi onu hatırlamak
Düşler içinde onu var etmek,
En büyük hazzımdı
Onunla gözlerimi açmak değildi beklediğim
O bir ana, bir öpüşe sığmayacak kadar güzeldi
Onu bu dünyada değilmişim gibi sevmeliydim
Bu dünyada buluşmuştuk,
Ama ben henüz var olmamış dünyanın içinde seviyordum
Onu
Her yeni gün bir resim çizer gibi onu boyuyordum
Renkleri o yaratıyordu
Böyle bir sevgi yoktu yeryüzünde
Kimse benim kadar sevemezdi
Kimse sevgiyi onun kadar yüceleştiremezdi
Ben çok özeldim, o sevdiği için
O var etmişti bende, beni
Aşk'ın sihrini o sürmüştü kelimelerime
Onunla ne güzel yakışmıştık sevgiye
Ruhum teslim olacaktı bir gün
Ve öldük biz, kavuşunca Rabbime
Varmıştık sevgi cennetine
O sevgiyi yazdık diye